Seher Alp 
Bir lojistik firmasında yıllarca çalışan tır sürücüsü, fiyatlarının ödenmediği gerekçesiyle iş kontratını feshetti.
Haklarını alamayan sürücü, İş Mahkemesi’nin yolunu tuttu.
Kıdem tazminatı istedi
Aylık taban fiyat fiyatında sabit fiyat ile ek olarak sefer başına 600 dolar aldığını, fiyat alacaklarının ödenmemesine dayalı olarak iş akdini haklı sebeplerle feshettiğini ileri süren sürücü, kıdem tazminatı alacağına hükmedilmesini talep etti.
Davalı şirket ise davanın reddi gerektiğini savundu.
Mahkeme kabul etti, Yargıtay devreye girdi
Uzman raporunu temel alan mahkeme, davanın kabulüne karar verdi.
Davalı, kararı temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.
Geçtiğimiz günlerde kararını açıklayan daire, sefer primlerinin nasıl hesaplanacağına dair kıymetli kriterleri netleştirdi.
Kararda şöyle denildi:
Sefer primleri kararı
“Somut olayda davacı milletlerarası tır sürücüsü olarak aylık fiyat ve sefer primi karşılığında çalışmaktadır. Dinlenen davacı şahidi Azerbaycan ve Ermenistan’a gidildiğin vakit 600 dolar, Gürcistan’a gidildiğinde ise 400 dolar sefer primi verildiğini beyan etmiştir. Verilen paranın içinde yakıt masrafı hariç olmak üzere yapılan masrafların de olduğunu, davalı şahitleri ise yol harcırahı ismi altında bir ödeme yapılmadığını, yapılan ödemenin sürücülerin yemek muhtaçlığı, araç masrafları ya da resmi masraflar için verildiğini belirtmiştir.
Davacı şahidi her ne kadar husumetli ise de, yurt dışı seferlerinde sürücülere harcırah verildiği ve bu harcırahtan sürücüye 300 dolar ile 500 dolar ortası bir ölçünün kaldığı anlaşılmaktadır.
“Araştırılacak”
Bu doğrultuda şahit beyanları ve emsal belge dikkate alındığında davacıya sefer primi ödemesi yapıldığı lakin sefer priminin içerisinde gümrük, park masrafları üzere masrafların de bulunduğu anlaşılmakla, mahkemece bu masrafların ne kadar olduğu araştırılmalı gerekirse şahitler tekrar dinlenmek sureti ile verilen fiyattan ne kadarının sürücüye kaldığı belirlenmeli sonucuna nazaran de fesih olgusunun tekrar kıymetlendirilerek karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.”
